W skład prawa drogowego wchodzi wiele aktów prawnych, ale na pierwszym miejscu można wskazać 3 ustawy: Ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, Ustawę z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami i Ustawę z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym.Prawo o ruchu drogowym to ustawa regulująca zasady bezpiecznego i zgodnego z prawem poruszania się po drogach w Polsce. Określa m.in. zasady ruchu na drogach publicznych, w strefach zamieszkania i strefach ruchu, warunki dopuszczenia pojazdów do ruchu, wymagania wobec uczestników ruchu innych niż kierujący pojazdami oraz zasady kontroli drogowej.
Dla kierowców prawo o ruchu drogowym ma kluczowe znaczenie, ponieważ wyznacza podstawowe reguły prowadzenia pojazdu, pierwszeństwa, prędkości, zachowania wobec pieszych i innych uczestników ruchu. Określa również zasady odpowiedzialności za spowodowanie zdarzenia na drodze takiego jak kolizja czy wypadek drogowy.
Ustawa o kierujących pojazdami reguluje kwestie uzyskania uprawnień do kierowania pojazdami oraz kwestie związane z utratą prawa jazdy (jego zatrzymaniem lub cofnięciem uprawnień). Określa również wymogi i procedury, jakie trzeba spełnić, by prawo jazdy odzyskać np. w związku z zakazem prowadzenia pojazdów lub karami za prowadzenie pod wpływem alkoholu lub narkotyków.
Z kolei, Ustawa o transporcie drogowym określa przede wszystkim wymogi do uzyskania licencji lub zezwoleń do przewozu osób i mienia, jak również zasady kontroli i procedury odwoławcze w sprawach nakładania kar na przewoźników i kierowców np. za wykonywanie przewozów bez wymaganych licencji przewozowych, w tym taksówkarskiej czy wykonywania bez zezwolenia przewozów: regularnych, regularnych specjalnych, wahadłowych lub okazjonalnych.
Prawo drogowe dotyczy wszystkich uczestników ruchu – kierowców, rowerzystów, kierujących hulajnogami, pieszych i użytkowników urządzeń transportu osobistego. Dzięki niemu możliwe jest utrzymanie porządku i bezpieczeństwa na drogach, a także jednolite stosowanie przepisów w całym kraju.